-
1 posprzeczać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > posprzeczać się
-
2 posprzeczać się
posprzeczać się [pɔspʃɛʧ̑aʨ̑ ɕɛ]vr perf\posprzeczać się z kimś o coś mit jdm wegen einer S. +gen in Streit geraten, sich +akk mit jdm wegen einer S. +gen überwerfen -
3 posprzeczać się
-
4 posprzeczać\ się
сов. поссориться;\posprzeczać\ się się o coś поссориться из-за чего-л., поспорить о чём-л.+pokłócić się, poróżnić się, pogniewać się
-
5 posprzeczać się
posprzeczać się pf (-am) sich überwerfen, sich streiten -
6 posprzeczać się
посперечатися -
7 posprzecza|ć się
pf v refl. to argue (z kimś with sb)- posprzeczać się o coś to argue over a. about sth- posprzeczali się, kto ma zapłacić they argued over who should pay- posprzeczaliśmy się trochę we had a little argument ⇒ sprzeczać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > posprzecza|ć się
-
8 poczubić się
-
9 poczubić\ się
сов. 1. подраться (о птицах);2. шутл. поссориться, повздорить+1. podzio-bać się 2. posprzeczać się, pokłócić się
-
10 przemówić się
-
11 przemówić\ się
сов. обменяться упрёками (укорами); поссориться+posprzeczać się, pokłócić się
-
12 przem|ówić
pf — przem|awiać impf Ⅰ vi 1. (wygłosić mowę) to make a speech- na zebraniu przemawiały cztery osoby four speakers addressed the meeting a. took the floor at the meeting- przemawiał do dużego audytorium he made a speech to a large audience- zawsze przemawiała porywająco she always spoke inspiringly- ten polityk lubi przemawiać do tłumów this politician likes to address the crowds2. książk. (odezwać się) to speak- przemówiła do nas po angielsku she spoke to us in English- przemawiał do niej czule a. czułym głosem he spoke to her tenderly3. (przerwać milczenie) to speak- czekała, aż przemówi pierwszy she was waiting for him to speak first- dotąd milczała, ale w sądzie postanowiła przemówić she has kept quiet so far but she has decided to speak out in court4. książk. (odzyskać mowę) to regain the ability to speak- po wyzdrowieniu chory przemówił after he’d recovered, the patient regained the a. his ability to speak5. przest. (wstawić się) to speak (za kimś for sb)- przemówiła za nami u szefa she spoke to the boss on our behalfⅡ przemówić się — przemawiać się książk. (posprzeczać się) to quarrel, to fall out- przemówić się z kimś to quarrel a. fall out with sb- przemówili się o jakiś drobiazg they’ve fallen out with each other over some trifle- głośno przemawiali się o coś they were quarrelling loudly over something■ dowody przemawiają na korzyść/na niekorzyść oskarżonego a. przeciwko oskarżonemu the evidence weighs in favour of/against the accused- twoje argumenty do mnie nie przemawiają your arguments don’t convince me- rozsądek przemawiałby za drugim rozwiązaniem common sense would call a. argue for the other solution- przemówić jemu/jej/im do serca a. sumienia to appeal to him/her/them- ta scena przemawia do mojej wyobraźni this scene appeals to my imagination- muzyka konkretna/sztuka abstrakcyjna nie przemawia do mnie concrete music/abstract art doesn’t appeal to me- przemówić komuś do rozumu a. rozsądku to talk sense into sb, to bring sb to their senses, to make him/her see sense- zazdrość/gniew przemawia przez niego he is full of jealousy/anger- skąpiec/leń/patriota przemawia przez ciebie you’re acting like a miser/sluggard/patriotThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przem|ówić
-
13 zetrzeć
pf — ścierać impf (starł, starli — ścieram) Ⅰ vi 1. to wipe [sth] off [tablicę, kurz, wodę]; to wipe [sth] away [łzy]- zetrzeć coś gumką to rub sth out GB, to erase sth- starłam sobie skórę na pięcie my shoes rubbed my heel raw- zetrzeć plamę z ketchupu/kawy to remove a ketchup/coffee stain- zetrzeć szminkę z ust to wipe one’s lipstick off (one’s lips)2. (zmiażdżyć) to pulverize- zetrzeć coś na tarce to grate sth- starty ser grated cheese3. przen. (zniszczyć kogoś) to pulverize- starli nieprzyjaciela w proch they pulverized the enemyⅡ zetrzeć się — ścierać się 1. (zniknąć) to be worn away, to be rubbed out a. off- napis się zupełnie starł the inscription’s completely worn away2. (natrzeć na siebie) to clash (z kimś with sb) 3. książk. (posprzeczać się) to clash- ostro starli się w dyskusji the two of them clashed head-on during the discussion* * *The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zetrzeć
См. также в других словарях:
posprzeczać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, posprzeczać sięam się, posprzeczać sięa się, posprzeczać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} wejść z kimś w spór, wdać się w kłótnię, w sprzeczkę; pokłócić się, pogniewać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posprzeczały się i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posprzeczać się — dk I, posprzeczać sięam się, posprzeczać sięasz się, posprzeczać sięają się, posprzeczać sięaj się, posprzeczać sięał się «wdać się w sprzeczkę; pokłócić się» Posprzeczać się o coś, o kogoś. Posprzeczać się z kimś … Słownik języka polskiego
poczubić się — dk VIa, poczubić siębię się, poczubić siębisz się, poczubić sięczub się, poczubić siębił się 1. «o ptakach: pobić się wodząc za czuby, podziobać się» Koguty, wróble się poczubiły. 2. żart. «o ludziach: pobić się, posprzeczać się, pokłócić się»… … Słownik języka polskiego
pospierać się — dk I, pospierać sięam się, pospierać sięasz się, pospierać sięają się, pospierać sięaj się, pospierać sięał się «posprzeczać się, pokłócić się z kimś; przez pewien czas się kłócić, spierać z kimś» Pospierać się o coś. Pospierać się z koleżanką, z … Słownik języka polskiego
poczubić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, poczubić siębię się, poczubić siębi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ptactwie: pobić się, tarmosząc się za czuby, dziobiąc się wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koguty się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pospierać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pospierać sięam się, pospierać sięa się, pospierać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} spierać się, wadzić się, kłócić się z kimś przez pewien czas; pokłócić się, poróżnić się, posprzeczać się z kimś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pożreć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}pożerać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pożreć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} pokłócić się, posprzeczać się gwałtownie, zajadle : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poprztykać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poprztykać sięam się, poprztykać sięa się, poprztykać sięają się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} posprzeczać się z kimś, zwykle o coś błahego, bez poważnych konsekwencji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poprztykali się o jakieś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pościerać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wielu obiektach: w wyniku ciągłego, długiego używania zniszczyć się, zetrzeć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Politura z mebli pościerała się. Schody pościerały się. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przemówić — dk VIa, przemówićwię, przemówićwisz, przemówićmów, przemówićwił przemawiać ndk I, przemówićam, przemówićasz, przemówićają, przemówićaj, przemówićał 1. częściej ndk «wygłaszać mowę, przemówienie; zwracać się z mową do jakiegoś audytorium, do grona … Słownik języka polskiego
ściąć — dk Xc, zetnę, zetniesz, zetnij, ściął, ścięła, ścięli, ścięty ścinać ndk I, ścinam, ścinasz, ścinają, ścinaj, ścinał, ścinany 1. «oddzielić coś od podstawy, całości, usunąć coś skądś za pomocą ostrego narzędzia» Ściąć trawę, gałęzie. Ściąć las.… … Słownik języka polskiego